AŞKIN CENAZESİ VAR...

Hayata sevda ya dair herşeyi yaşıyor insan,olumlu olumsuz.
Yürek yangınlarına çeşitli adlar takılıyor bazen,seni üzen derinden yaralayan,

o bana yapmaz ,beni incitmez dediğin
gelip can evinde talanlar ,bozgunlar yaratıyor.

Ne kadar acımasız,keskin bıçak oluveriyor dili,söylediğinde akıp giden
ama senin içini ezen,yüreğini beş para etmez bir duruma düşüren dili..

Anlıyorsun,dinlerken donup kalıyorsun,gözünün önünde kanlı canlı duygularına,
kefen biçmelerini öylece izliyorsun.

Kendimden nefret mi etmeliyim,yoksa yeni bir ben mi yaratmalıyım?
Ben ki..Sevda Sokağı..Yürek Bar..sakini,artık taşınmalımıyım buralardan?
Sevda sokağında yıllarımı tükettim,aşkı mey bildim bağımlısı oldum,
içtim sabahlara kadar hiç şarhoşluğundan çıkmamacısına.

Ayılma vaktim acı oldu,hemde çok acı,başın sağolsun cümleleriyle.

Duydum ki..Sevda ölmüş.

Ve AŞK..kendi tabudunu taşıyormuş omuzlarında.
Bir el veren çıkmamış aşkın omuzuna, yazıklar olsun size yazıklar.

Gün gelir devran döner,sevdanın ahı yerde kalmaz,
Gün gelir AŞK öder hesabı yarım bırakmaz.
Gün gelir sahipsiz yürekler,çalacak kapı bulamaz.
AŞK isyanda gelecek gün nelere gebe anlaşılmaz..